Ιστορια

Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ

Η περιοχή αρχικά ονομαζόταν Λοιμικό, λόγω του λοιμοκαθαρτηρίου που υπήρχε εκεί. Στη συνέχεια καθιερώθηκε η ονομασία Χασάνι λόγω ενός πύργου κάποιου Τουρκαλβανού με το όνομα Χασάν ενώ μετά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο, επικράτησε η ονομασία Ελληνικό.

Σημαντικό είναι να αναφέρουμε πως μετά τη Μικρασιατική εκστρατεία το 1922, η περιοχή πάνω από τη λεωφόρο Βουλιαγμένης ονομάσθηκε Σούρμενα, αφού αποτέλεσε τη μόνιμη κατοικία των προσφύγων από τα Σούρμενα του Πόντου.

Οι πρώτες στιγμές στα Σούρμενα Αττικής

Η ΙΣΤΟΡΙΑ

Μέχρι και τα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα, η περιοχή δεν γνώρισε ιδιαίτερη ανάπτυξη καθώς ήταν σχεδόν ακατοίκητη, αποτελούσε απλά ένα έρημο προάστιο της Αττικής με αχανείς ακαλλιέργητες εκτάσεις και λιγοστά σπίτια. Μετά τη μικρασιατική εκστρατεία, οι Έλληνες του Πόντου εγκαταστάθηκαν εξαναγκαστικά στην περιοχή αφού υπέστησαν τον κοινωνικό ρατσισμό των γηγενών. Παρόλα αυτά εργάστηκαν σκληρά για να αναβαθμιστεί η περιοχή έτσι ώστε να τους θυμίζει συνεχώς την προέλευσή τους και τις παραδόσεις τους. Όσον αφορά τον οικονομικό τομέα, εκμεταλλεύτηκαν τις ακαλλιέργητες εκτάσεις στηρίζοντας την οικονομία τους στη γεωργία. Χαρακτηριστικό των πρώτων κατοίκων ήταν η αλληλοβοήθεια τόσο υλικά όσο ηθικά. Κύριο μέλημά τους ήταν να αναπτυχθούν μαζί ώστε να δημιουργήσουν μια ενωμένη κοινότητα.

Σταδιακά θέσπισαν νέες εκδηλώσεις και έθιμα, παρόμοια με αυτά της προηγούμενης πατρίδας τους, τα οποία αφομοιώθηκαν από τους ντόπιους και παραμένουν μέχρι σήμερα. Αργότερα οργανώθηκαν σύλλογοι που διατηρούσαν τα έθιμα και τις παραδόσεις του τόπου τους. Μία ετήσια και η πιο γνωστή εκδήλωση στο Ελληνικό είναι αυτή της Κυριακής του Θωμά, γνωστή και ως Παμποντιακό Πανοϋρ. Σύλλογοι από κάθε γωνιά της Ελλάδας και του εξωτερικού συγκεντρώνονται στη γιορτή αυτή και παρουσιάζουν διάφορους παραδοσιακούς χορούς τονίζοντας τις ιδιοτυπίες του κάθε τόπου. Λέγεται πως κατά τη διάρκεια των πολέμων στον Πόντο, οι χοροί αποτελούσαν έναν τρόπο άμυνας που έδειχνε τη δύναμή τους στους εχθρούς.

Η ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ

Σημαντικό μέλημα των Ποντίων ακόμα, ήταν η διατήρηση της διαλέκτου τους, διότι αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο του πολιτισμού τους. Η ποντιακή γλώσσα είναι πλούσια σε ιδιωματισμούς και εκφράσεις. Γι' αυτό το λόγο θεωρήθηκε σωστό από τους πρώτους κατοίκους να τη διατηρήσουν μέχρι και σήμερα καθώς είναι σημαντικής πολιτιστικής αξίας για την ίδια την ελληνική γλώσσα. Η συνεχής διδασκαλία της από Πόντιους κατοίκους, τη διατηρεί μέχρι και σήμερα.

1967: Γυμναστικές επιδείξεις Γ΄ Δημοτικού (στο χώρο που σήμερα βρίσκονται τα Γυμνάσια Ελληνικού)

Οδός Καλλιπόλεως

1971: Οδός Καλλιπόλεως